درب خردمندی خود را بگشایید، قسمت ۷ از ۱۲

برای ادامه حفظ سیاره مان و تعالی جو معنوی و همچنین خرد مردم این سیاره، باید روش استادان و روش بودا را تمرین کنیم. یعنی در این دنیا، فرد خوب و پرهیزکاری باشیم. و بعلاوه باید بیاموزیم که [درب] خرد خود را باز کنیم، درب [خارج شدن از] توهم را باز کنیم که این وجود فیزیکی و دنیای معنوی را جدا میکند.

در کشورهای مختلف مراکز معنوی بسیاری وجود دارند. معلمان ارجمند زیادی هستند که راه‌های زیادی برای رسیدن به روشن ‌ضمیری، مسیرهای بسیاری برای گشودن این درب خرد را به مردم ارائه کرده‌اند. هر کشوری دین خاص خود را دارد. این بدان معناست که اکثریت مردم هر کشور اغلب پیرو یک دین یا مذهب دیگر هستند. و علاوه بر خواندن آموزه‌های باقی مانده از استادهای گذشته و انجام مراسم مذهبی در کلیساها یا معابد یا مساجد، استادهای معنوی روشن‌ ضمیرِ بسیاری هم هستند که به بشر می‌آموزند که چگونه به روشن‌ ضمیری دست یافته و در این زندگی به آگاهی از بهشتها، ملکوت خدا یا نیروانا برسند. و بخاطر لطفِ همین استادهای روشن ضمیر، میلیون‌ها نفر به خودآگاهی بیشتری دست یافته و زندگی قدیسان روشن‌ ضمیر را پیش گرفته و پس از دست یافتن به خرد خود، کمک زیادی به خانواده و جامعه خود کرده‌اند.

اما همه معلمان یا همه روش‌هایی که مردم به کار می‌برند ما را به خرد غایی هدایت‌ نمی‌کنند. بنابراین، حتی اگر قبلا نوعی روش‌ مدیتیشن را تمرین کرده باشیم، باز هم این سوال در قلبمان باقی می‌ماند که آیا روش درست رستگاری را انتخاب کرده‌ایم؟ پاسخ این است که اگر روشی که آموخته‌ایم پاسخ اینست که اگر روشی که آموخته‌ایم یا در حال آموزشش هستیم پس از مدت کوتاهی، آرامش ذهنی و شناخت ماورای این جهان و نیز قلبی بسیار بسیار مهربان و دلسوز به ما دهد - یعنی اگر آن تعالیم ما را به فردی بهتر تبدیل کرده اند، ما را از یک انسان معمولی و آشفته به یک قدیس تبدیل کردند - پس آن روش درست است. وگرنه فرقی نمی‌کند که چقدر تمرین‌ کنیم یا چقدر صادق باشیم، ممکن است حداکثر به سطحی از داشتن قدرت جادویی یا قدرت شفابخشی یا قدرت پیشگویی آینده یا نوعی قدرت دیدن آن سوی دیوارها برسیم - چیزی که آن را چشمان بهشتی می‌نامیم و یا شاید از آینده یا گذشته آگاه شویم- همین.

و حتی با وجود تمام این قدرت‌های کسب ‌شده از نوعی مدیتیشن ساعیانه ما، هنوز احساس ناآرامی می کنیم، هنوز توسط کارماهای گذشته در بند هستیم. و به ندرت شادمانی حقیقی حاصل از آگاهی درونی را احساس خواهیم کرد اگر که روش عالی، آن روش عالی برای رسیدن به نیروانا را نیافته باشیم. بنابراین با وجود قدرت جادویی خود، هنوز احساس می‌کنیم زندگی بی‌معنی، پوچ و گاهی کاملا افسرده‌کننده است. و برایمان سخت است که برعادات بدی که نمی‌خواهیم داشته باشیم غلبه کنیم، مانند برخی افراد که دوست دارند قمار کنند، برخی افراد که دوست دارند مواد مخدر مصرف ‌کنند، برخی از افراد که دوست دارند مثلا شدیدا مشروبات الکلی بنوشند به طوریکه حتی نمی‌توانند آنرا ترک‌ کنند. بنابراین این قدرت‌های جادویی نمی‌توانند ما را از رنج کارما نجات ‌دهند.

وقتی شاکیامونی بودا زنده بود، مردم را از استفاده از قدرت‌های جادویی منع کرد. او شاگردانش را از نشان دادن توانایی جادویی شان منع کرد. اما یکی از شاگردان خیلی نزدیکش همیشه دوست داشت قدرت‌های جادویی را نشان ‌دهد. و با وجود ‌اینکه خوب ممارست کرده بود، بر منیت خود غلبه نکرده بود. و در نتیجه، او اغلب از قدرت جادوی خود استفاده می کرد و در نهایت بخاطرعواقبش جان باخت.

اما در سفرهای گذشته‌ام به مراکز به اصطلاح معنوی مختلف دنیا، متوجه شده‌ام که امروزه افراد بسیاری تمایل زیادی به یادگیری قدرتهای جادویی یا پرستش این نوع توانایی‌ها دارند. ( ۷ توانایی شگفت انگیز راهبان و ممارست ‌کنندگان که مردم عادی نمی‌توانند آنها را باور کنند ) و بنابراین، آنها زمان، پول و تلاش زیادی را صرف میکنند تا برخی از آنها را کسب کنند، از جمله پرواز در ارتفاع ۲۰ سانتی‌متر از زمین برای چند ثانیه و آنها حس میکنند که این عالی است. اما آنها حتی برای پرواز در ارتفاع در حدود ۲۰ سانتی‌متر از زمین، به مدت ۱۱ ثانیه یا بیشتر، باید سال‌های خیلی زیادی تمرین ‌کنند و پول زیادی خرج کنند. زمانیکه به نمایش گذاشتن مهم باشد، این خیلی عالی است، تا دانشمندان این دنیا دیگر استدلال نکنند که قدرت معنوی یا قدرت انسان توان غلبه‌ بر موانع فیزیکی یا قوانین فیزیکی این جهان را ندارد.

در دورانی که در هیمالیا بودم شاهکارهای زیادی از قدرت روحی بسیار چشمگیرتر و برجسته‌تری از موارد بالا دیدم. اما برخی از توانایی‌ها برایم خجالت آور هستند تا که حتی در اینجا به شما بگویم. شاید بتوانم خصوصی به شما بگویم. اگر که ‌میخواهید ‌بدانید شاید بروید در اتاق من در سالن دیگر و من بعدا به شما می گویم.

و بر اساس مشاهدات و نظر بسیار فروتنانه من، این قوای فیزیکی یا روانی هیچ کمکی به خرد- به شناخت زندگی فراتر از این جهان و یاری رساندن در رستگارشدن مان در این زندگی ندارد. و زمان زیادی از ما می‌گیرد، زمانی که می توان صرف یادگیری روشی پیشرفته‌تر و مفهومی شریف‌تر از ممارست معنوی کرد تا به خرد غایی خود برسیم، تا خود را بشناسیم و برای عزیزان خود و نیز برای وجودهای بهشتی مفید باشیم.

چرا می‌گویم ما هم می‌توانیم برای وجودهای بهشتی مفید باشیم؟ چون بعد از روشن‌ ضمیری، هر چه در آگاهی خود بالاتر می‌رویم، بیشتر می‌توانیم به کائنات کمک کنیم - نه تنها به کشورمان، بلکه به کائنات. در بسیاری از سیارات مختلف افرادی هستند که تکامل نیافته و درک معنوی سطح پایینی دارند. و فردی که در مسیر معنوی به نتیجه رسیده است می‌تواند معلمی باشد که با ایجاد قرابت با آنها می‌تواند به رشدشان هم کمک ‌کند. به همین دلیل است که وقتی شاکیامونی بودا زنده بود، مردم او را بعنوان آموزگار زمین و آسمان ستایش میکردند. چون با "خود" واقعی می‌توانیم به بهشت و جهنم و در هر کجا و هر گوشه‌ای از این کائنات برویم تا به موجودات آنجا کمک‌ کنیم؛ ما میتوانیم چنین کنیم، چه آنها ما را بشناسند یا نه.

با این همه تعالیم به جا مانده از بودا و حضرت عیسی، باید بتوانیم بزرگ فکر کنیم، عظیم فکر کنیم، بدانیم که ما تنها انسان‌های کائنات نیستیم، و حداقل بفهمیم که سیارات زیادی در این سلسله مراتب با عظمت وجود دارد. و بعد اگر روش بودا را ممارست ‌کنیم، می‌توانیم به آنها برسیم.

Photo Caption: لبخند زدن برای درود فرستادن به اطرافیان همراه با شادی!

دانلود عکس