درب خردمندی خود را بگشایید، قسمت ۶ از ۱۲

"دربی" که ما سعی خواهیم کرد باز کنیم مهمترین درب است. این "درب رستگاری" است، "درب آزادی" است، "درب زندگی" است. بدون باز شدن این درب، ما همیشه در دنیای رنج ِ توهم در حال تناسخ پیدا کردن خواهیم بود. شناخت بهشت ​​و نیروانا بسیار آسان است اگر این درب مهم باز شده باشد. وگرنه، رستگاری یا نیروانا یا بهشت، برای ما فقط نوعی افسانه است و هرگز خوابش را هم نمی بینیم که بتوانیم به بهشت ​​دست یابیم یا آنرا بشناسیم.

خیلی از ادیان و رهروان مختلف از زمانهای قدیم این درب را به نامهای مختلف می نامیدند. بعضی افراد به آن چشم سوم می گویند؛ برخی آنرا چشم بهشتی می نامند؛ بعضی ها آن را چشم بودا می نامند؛ بعضی ها آن را "درب بدون دربها" می نامند؛ بعضیها به آن چشم خرد وغیره وغیره میگویند. اما این فقط یکی است و هر یک از ما این توانایی را داریم که این درب را بگشاییم و به عوالم ماورای آن قدم بگذاریم تا چیزی را درک کنیم که بالاتر از وجود توهم آمیز این جهان است، چیزی که بالاتر از دانش دنیوی است.

از زمانهای بسیار قدیم، مردمان مختلف از کشورهای مختلف، از پیشینه ها، نژادها، آیین ها و مذاهب مختلف سعی کرده اند تا این درب را بگشایند تا از چشم خرد مطلع شوند. و برای یافتن این درب، افراد زیادی زندگی خود، راحتی خود، سبک تجملاتی [زندگی] خود و حتی خانواده، روابط مهرآمیز با مانند پدر، مادر، شوهر، همسر، فرزندان، دوستان خود را کنار گذاشته اند تا سعی کنند به مکانهایی بروند که یک استاد روشن ضمیر یا یک دوست روشن ضمیر در آنجا بوده تا آنها را راهنمایی کند. زیرا این افراد میدانند بدون باز شدن این درب، بدون آگاهی از خرد، تا ابد رنج خواهند برد، فرقی نمی کند که آنها چقدر ثروتمند باشند، چه امکانات رفاهی داشته باشند، یا چقدر جایگاه شان در جامعه بالا باشد. مانند شاهزاده سیدارتا، قبل از اینکه بودا شود، او هم مجبور شد تمام لذت های خود، موقعیتش به عنوان پادشاه آینده و همسر و پسر دوست داشتنی خود را رها کند تا راهب شود و بتواند آزادانه به دنبال دانش معنوی باشد. و او پس از اینکه روشن ضمیر شد، حتی به پسرش گفت که به جای ماندن در دنیا تا که پادشاه شود، بیاید تا تمرین معنوی را دنبال کند. و بسیاری از افراد مهم دیگر در تاریخ همین کار را کرده اند و به خرد غایی دست یافته اند.

هزاران نفر هر روزه در جهان می میرند بدون اینکه از قبل بدانند به کجا می روند و بدون اینکه کنترلی بر مقصد خود در زمان گذر از این جهان به جهان دیگر را داشته باشند. بسیاری از پرهیزکاران گاهی موقتاً میمیرند و تجربه هایی از دنیای بعد دارند و برمی گردند و روایات خود را تعریف می کنند. اکثر این افراد، اگر در زندگی یا حداقل در قلب خود بسیار پرهیزکار باشند، بسیار فروتن و خداترس میباشند و دوست دارند که ذات بودایی را بشناسند، پس در زمان مرگ یا مرگ موقت، آنها مکاشفه های بسیار دلپذیر و نور و موسیقی بهشت ​​را تجربه خواهند کرد.

اما برای دانستن این مکاشفه ها و کشف بهشت ​​ها یا نیروانا، لازم نیست منتظر بمانیم تا بمیریم یا موقتاً از این دنیا برده شویم. ما می توانیم تا هنوز زنده و سالم هستیم آن را انجام دهیم. اکثر افرادی که بطور موقت می میرند، یا آنچه پزشکان "مرگ بالینی" می نامند و دوباره زنده می شوند، احساس خوشبختی و نوعی تغییر سعادتمندانه پس از تجربه بهشت ​​و نور از بهشت را طی خروج موقت از این جهان، نقل کرده اند.

Excerpt from “NDE: EVERYTHING WAS SO CLEAR, VIVID & REAL” - Mar. 19. 2024: اوه نه، من مرده ام، و درحالیکه این حالت را داشتم، شروع به آشنایی با فضایی کردم که در آن زمان در آن بودم. و این به معنای واقعی کلمه فضا است و من می‌توانستم زمین را بطور محو در پس‌زمینه ببینم – نه خیلی دور که نتوانم آن را تشخیص دهم، و نه خیلی نزدیک که بتوانم جزئیات آن را ببینم. و در اطراف آن، کهکشان ها، ستارگان و کیهان بود و درخشش آن به تنهایی توجه من را به خود جلب کرد. در آن زمان انقدر به آن جلب شده بودم که حتی نمی‌توانستم به خانواده‌ام فکر کنم. نمیتوانستم به بچه‌هایم، همسر سابقم در آن زمان، برادر دوقلویم و همه آن آدم‌هایی که دوستشان داشتم فکر کنم. به نظر میرسید که اینها فقط یک خاطره قدیمی از آنچه قبلا می دانستم بودند. [...]

Excerpt from “Woman Dies, Sees Astral World & Says The Other Side is Beautiful!” - June. 4. 2024: او گفت: "آیا می خواهی به طرف خدا بروی؟" و من می دانستم منظور او چیست و هیجان زده بودم. من فقط... روح من بلافاصله به سمت این نور عظیم پرواز کرد که به نوعی شبیه خورشید بود، اما من میدانستم که این خدا بود. و همانطور که به آنجا پرواز می کردم، احساس کردم که دعای افراد مرا به عقب می کشاند و هر کلمه ای که آنها می گفتند را می شنیدم. و یادم می‌آید که از دعاها گذشتم، انگار که به خودم میگفتم "خب، هر چه که هست باشد، من باید به دیدار خدا بروم"؛ آن [دعاها] برایم مهم نبود. و می دانم که این برای افرادی که برای کسی که دوستشان دارند دعا می کنند ناراحت کننده به نظر می رسد که یک فرد ممکن است از کنار آن [دعاها] بگذرد، اما شاید این امید نیز بدهد که افراد آنقدر برای ملاقات با خدا هیجان زده هستند که شروع به احساس آن عشق، آن کمال را می کنند که خیلی بهتر از این دنیاست. و این چیزی است که من شروع به احساس کردم - احساس بسیار خوبی داشتم. این چیزی است که من همیشه می خواستم. این تمام چیزی است که من همیشه می خواستم.

و همانطور که به سمت خدا حرکت می کردم، تمام صدمات [روحی] کودکی، نوجوانی و سالهای اول بزرگسالی التیام می یافتند. در طی این لحظات من احساس نمی‌کردم که انسان قبلی هستم. همانطوری که حالا افراد مدیتیشن و پاکسازی و دانلود می‌کنند، و من حس می‌کردم که این عالی است. آن یکی بهترین است، می دانید؟ فقط عشق ناب خدا از همه بخشهای روح شما میدرخشد و به شما یادآوری میکند که شما بخشی از خدا هستید که شما عشق هستید و دوست داشته میشوید و درامان هستید و همه چیز خوب است. و بعد هر چه به خدا نزدیکتر می شدم کمتر می خواستم به اینجا برگردم. و لحظه ای که من شروع به این افکار کردم، انگار یک دیوار از انرژی فرو ریخت و من به آن برخورد کردم. [...]

بر اساس تحقیقات بسیاری از پزشکان در کشورهای مختلف، این افراد بیشترین تغییر مثبت را زمانی تجربه کرده اند که در طول مرگ موقت خود، توانستند نور (بهشتی درونی) را ببینند و موسیقی (بهشتی درونی) را از قلمرویی بالاتر در کائنات بشنوند. و این نوع نور (بهشتی درونی) یا آموزش از طریق موسیقی، ذات بودایی خودمان و خرد خودمان است که هر کدام از ما دارای آن هستیم و همیشه می توانیم از آن در زندگی روزانه و برای رستگاری مان استفاده کنیم.

برای بیدار کردن مردم این جهان و آشنایی با نور (بهشتی درونی) و تعالیم از خدا یا بودا، استادان بسیاری به این جهان آمده اند و به سیاره ما با تعالیم ابدی و عشق بی قید و شرط خود فیض بخشیده اند. و به دلیل ایثار و شفقت آنهاست که امروز تعالیم بزرگی برای ما باقی مانده است، و به همین علت سیاره ما تکامل یافته و به مکان بهتری برای زندگی همه تبدیل شده است. آن استادان خردمند بزرگ گذشته و گاه حاضر، همیشه شکوه باعظمت و وصف ناپذیر وجهه ی دیگر جهان و هستی را به ما گفته اند. ما ممکن است در اصطلاحات علمی آن را بُعد چهارم، پنجم، هفتم، نهم بنامیم.

برای ادامه حفظ سیاره مان و تعالی جو معنوی و همچنین خرد مردم این سیاره، باید روش استادان و روش بودا را تمرین کنیم. یعنی در این دنیا، فرد خوب و پرهیزکاری باشیم. و بعلاوه باید بیاموزیم که [درب] خرد خود را باز کنیم، درب [خارج شدن از] توهم را باز کنیم که این وجود فیزیکی و دنیای معنوی را جدا میکند.

Photo Caption: سرزمین رویایی بهتر در جایی دیگر؟ آه بله! نه روی زمین. ولی سعی کنید، پیدایش خواهید کرد.

دانلود عکس