รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึงอีกครั้ง ความทรงจำในฤดูเก่า ก็จะกลับมาอีกครั้ง โดยภาพอันน่าชื่นชมของบ้านเก่า และคนที่ตนรัก ก็จะถูกหวนคืนมา ทุกสิ่งจะคงอยู่ในใจเราตลอดไป เป็นดั่งอัญมณีอันล้ำค่าในชีวิต “โอ้ ฉันคิดถึง บ้านฟางหลังเก่ามาก! แม่ผมสีเทา นุ่มนวลดั่งร่มเงาของสวนมะพร้าว ที่เย็นสบาย พ่อผู้มีศักดิ์ศรีดั่งกษัตริย์ ในสมัยนักบุญ และอาหารอันแสนอร่อยของยาย ที่ทำให้ฤดูหนาวที่ฝนตกอบอุ่น!” การคิดถึงบ้านเกิด จะยิ่งทำให้เกิดความรู้สึกโดดเดี่ยว ในดินแดนแปลกหน้า เหมือนกับความหนาวเย็น ที่แทรกซึมไปทั่วจิตวิญญาณ "ฉันยืนอยู่ท่ามกลางประเทศตะวันตก ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ นอนซมอยู่บนหญ้าริมแม่น้ำ น้ำหอมที่ลมพัดโชยเบา ๆ ! สวรรค์สงสาร และหลั่งน้ำตา เพิ่มความหนาวเย็น ให้แก่ใจผู้อยู่ไกลบ้าน!” Master: บทกวีนี้อุทิศให้กับ ชาวเอาหลัก (ชาวเวียดนาม) ฉันเขียนบทกวีนี้ในปี 1979 ตอนที่คนของเราเพิ่งมาที่นี่ ฉันรู้สึก ประทับใจมากที่ได้แต่งกลอนบทนี้ น้องสาวสุดที่รัก คุณเคยฝันถึง ดอกแอปริคอตสีเหลือง ที่ระเบียงในฤดูใบไม้ผลิ ที่ผ่านมาบ้างไหม? ตอนนี้ฉันอยู่ตะวันตก ไกลมาก คิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างในใจมาก! พี่ชายสุดที่รัก คุณเคยฝันเห็น ชุดผ้าไหม รองเท้าผ้าไหม และประทัดแดง ประดับอยู่เต็มเมืองบ้างไหม? สาวน้อย ผมพลิ้วไสวในสายลม เดินเล่น อย่างสบาย ๆ บนหญ้าสีเขียวมรกต ความทรงจำอันแสนหวาน... เมื่อคืน ฉันฝันถึงบ้านเกิดของฉัน การได้พบปะกับพี่น้องของฉัน มีเรื่องมากมายที่ต้องพูดคุย! ข้าง ๆ ชามซุป ผักโขมรสแซ่บ และเพลงกล่อมเด็กไพเราะ ตามจังหวะเปลญวน ที่แกว่งไกว... โอ้ ฉันคิดถึง บ้านฟางหลังเก่ามาก! แม่ผมสีเทา นุ่มนวลดั่งร่มเงา ของสวนมะพร้าวที่เย็นสบาย พ่อผู้มีศักดิ์ศรี ดั่งกษัตริย์ในสมัยนักบุญ และอาหารอันแสนอร่อยของยาย ที่ทำให้ฤดูหนาวที่ฝนตกอบอุ่น! และพี่ชาย และทุ่งข้าวหอม และความรักวัยรุ่นที่ผ่านมา เหมือนบทเพลงเศร้า! ถูกกวาดหายไป ด้วยแม่น้ำสงครามอันนองเลือด สลายไปในค่ำคืนแห่งความโกลาหล เมื่อนานมาแล้ว ฉันยืนอยู่ท่ามกลางประเทศตะวันตก ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ นอนซมอยู่บนหญ้าริมแม่น้ำน้ำหอม ที่ลมพัดโชยเบา ๆ ! สวรรค์สงสาร และหลั่งน้ำตา เพิ่มความหนาวเย็น ให้แก่ใจผู้อยู่ไกลบ้าน! ฤดูหนาวอันแสนหนาวเย็น ฝนตก และลมแรงได้ผ่านไปแล้ว ฤดูใบไม้ผลิมาถึงอย่างกะทันหัน เหมือนกับเสียงหัวเราะอันสดใส เพลงอันสนุกสนาน และดอกตูมแห่งชีวิตที่เริ่มเบ่งบาน แก่นแท้ของฤดูใบไม้ผลิ มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ล้นหลามไปทั่วโลก และในหัวใจของมนุษย์ ความงดงามในเสียงหัวเราะ ชีวิตของเรา ที่เต็มไปด้วยความรักที่เปี่ยมสุข ฤดูใบไม้ผลินำความสุขมาสู่ชีวิต Master: ฤดูใบไม้ผลิมาถึงแล้ว และมอบดอกไม้นับพันดอก สู่โลก รุ่งอรุณเบิกบาน นกร้องเจื้อยแจ้วอย่างรื่นเริงไปทั่ว ช่างงดงามในเสียงหัวเราะ ชีวิตเรา เปี่ยมไปด้วยความรักอันเปี่ยมสุข ฤดูใบไม้ผลินำความสุขมาสู่ชีวิต ฤดูใบไม้ผลิเปี่ยมล้น ด้วยแสงอาทิตย์ ดอกไม้ไหวเอนอย่างอ่อนโยน ยิ้มอย่างเขินอายกับ แหล่งที่มาของชีวิตนับไม่ถ้วน ผีเสื้อต่างหลงใหล ในความรักอันแสนหวาน ท้องฟ้าสีฟ้าครามประดับประดา ฝูงนกโบยบินสูง ร้องเพลงด้วยความยินดี เพื่อต้อนรับแสงแดดที่สดใส รอคอยสายลมที่พัดกลับมา หัวใจของฉันอ่อนโยนราวกับซิมโฟนี่ ฤดูใบไม้ผลินำมาซึ่งความสุข วันเวลาอันสดใสของวัยเยาว์ ความเศร้าโศกจางหายไป ความรัก ในชีวิตล้นเหลือ ขอให้ฤดูใบไม้ผลิ เป็นฤดูใบไม้ผลิที่ชื่นบานและสงบสุข เมื่อความรักไร้เงื่อนไข ไม่เปลี่ยนแปลง ชีวิตแล้วชีวิตเล่า มันจะงดงามอย่างแท้จริง ความรัก เช่นนี้จะปลอบประโลมจิตใจเราได้ ดั่งท่วงทำนองอันไพเราะ สายลม ที่พัดผ่าน และแสงจันทร์อันไพเราะ ในอาณาจักรอันเหนือธรรมชาติ Master: เมื่อคืน ฉันฝันถึงเงาของคุณ ที่บรรเลงทำนองเพลงอันไพเราะ อากาศนิ่งสงบราวกับว่า กำลัง กล่อมฉันให้เคลิ้มหลับอย่างรักใคร่ เส้นผมของคุณพลิ้วไสว พระจันทร์ลูบไล้ไปตามสายลม ฉันรักคุณ ฉันปั้นแต่งเสียงเพลง ในขณะที่ ดวงตาคุณจ้องมองไปในระยะไกล ฉันชื่นชมเสียงร้องของคุณ อ่อนโยนราวกับคำสัญญา ที่ทำให้ความปรารถนาล้วนเป็นจริง ฉันคือศาลาที่รกร้าง และคุณคือแสงจันทร์ที่ส่องประกาย ความคิดเชิงกวีนับไม่ถ้วน ฉันอยากจะ กล่าวคำรักสักสองสามคำ หัวใจที่เย็นชาของฉันมิอาจถ่ายทอด ความปรารถนาอันยาวนานได้ ฉันสัญญาว่า จะพบคุณ มาตั้งแต่เมื่อพันชาติก่อน ฉันโหยหาคุณมา ผ่านชาติมาหลายชาติแล้ว! ดนตรียังคงอยู่ เพราะเสียงร้องซ้ำ ๆ ที่ยังคงดังก้อง ทำนองของคุณจะพาฉันไปที่ใด? เสียงร้องอันก้องกังวานของคุณ ทำให้หัวใจฉันโหยหา ในความปีติยินดี ฉันนึกถึงริมฝีปากอันสั่นเทาของคุณ ในความฝันเมื่อคืนนี้ ฉันอยากเป็นเมฆที่ล่องลอยไป ตามสายลม พาฉันไปสู่ดินแดนเหนือธรรมชาติ แห่งความสุขชั่วนิรันดร์... ทุกคนมี "บ้าน" ที่พวกเขาปรารถนาที่จะกลับไป มันเป็นที่ ที่หัวใจของพวกเขาอยู่ ที่ที่พวกเขาจะได้พบกับ รักแท้ของพวกเขาอีกครั้ง เมื่อนั้น เราจึงจะพบกับ ความสุขความพอใจตลอดไป “โปรดพาฉันหนีจากความเจ็บปวด ของฉัน พาฉันกลับบ้านที่เรดวูด พาฉันกลับบ้านสู่ สายฝนฤดูใบไม้ร่วง พาฉันกลับบ้าน ที่ซึ่งเป็นที่ ที่หัวใจฉันอยู่” Kerry Walsh: ดอกไม้สีเหลือง ดอกไม้สีฟ้า เดินเล่นฤดูร้อนในฝันอันแสนไกล นับมวลดอกไม้ เรียกชื่อคุณ... ขอบฟ้าไกล สายน้ำสายรุ้ง... ไปทางฝั่งตะวันตกกี่ไมล์? อีกกี่ไมล์ถึงสวรรค์? หัวใจคุณอยู่กี่ไมล์? อีกกี่ไมล์จะไปถึงฉัน? ดอกไม้วสันต์ ดอกไม้เดือนพฤษภา ผสมผสานทั้งสี่ฤดูกาลเข้าด้วยกัน สานใบไม้แห้งทั้งหมดในเดือนสิงหา ส่งให้คุณแทนจดหมาย.... แม่น้ำเปลี่ยวเหงา ลำธารเปลี่ยวเหงา เดินเล่นกลางฤดูหนาวในฝันกลางวัน นับหิมะตก เรียกชื่อเธอ พระอาทิตย์ดับบนเนินเขา ในคืนราชินี.... อีกกี่ไมล์จะถึงฤดูร้อน? อีกกี่ไมล์จึงจะถึงฤดูใบไม้ผลิ? อีกกี่เดือน ถึงเดือนสิงหาคมทองคำ? อีกกี่วัน จึงจะถึงวินาทีที่รุ่งโรจน์? ภูเขาโดดเดี่ยว เนินเขาอ้างว้าง…. ค้นหาฤดูใบไม้ร่วงในความหนาวเย็น! ส่งสายลมไปยังบรานเด็นเบิร์ก... นำความทรงจำแห่ง วันที่สิบสองสิงหาคมมาฝาก รถไฟโรเซนไฮม์ รถไฟโรเซนไฮม์! พาฉันหนีจากความเจ็บปวด พาฉันกลับบ้านที่เรดวูด พาฉันกลับบ้าน สู่สายฝนฤดูใบไม้ร่วง พาฉันกลับบ้าน ที่ซึ่งหัวใจฉันอยู่ พาฉันกลับบ้าน ที่ซึ่งหัวใจฉันอยู่
