รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
สำหรับวิถีแท้จริงของ การไปถึงการรู้แจ้ง และหลุดพ้นในชาติเดียวนั้น คุณต้อง เห็นแสง (แห่งสวรรค์ภายใน) คุณต้องได้ยินเสียง (แห่งสวรรค์ ภายใน) คำสอนของพุทธะ พวกเขาเรียกมันว่า กระแสเสียงจากมิติชั้นสูง ซึ่งมีอยู่ในตัวคุณเช่นกัน แต่คุณต้องเชื่อมต่อ กับมันอีกครั้ง กับพลังมิติชั้นสูงของจักรวาล ถ้าไม่งั้นคุณอาจนั่งไปตลอดกาล เหมือนนักเรียนของอาจารย์เซนคนนั้น ที่เอาแต่นั่งตรงนั้น แล้วผู้เป็นครูก็ไปหาและ แสดงให้เขาเห็นว่า การขัดก้อนหิน ไม่สามารถทำให้มันเป็นกระจกได้ ดังนั้นคุณต้องการบำเพ็ญอะไรก็ตาม ขอให้ปฏิบัติสมาธิ ของธรรมวิถีกวนอิมต่อไป ซึ่งเป็นการเชื่อมต่อโดยตรง กับพลังแห่งจักรวาล กับดินแดนพุทธะ ในทั่วทุกทิศทาง กับที่ประทับของพระเจ้าบนสวรรค์และอย่ารู้สึกเย่อหยิ่ง กับสิ่งนั้นด้วย ถ้าแต่ละวันคุณพัฒนาตนเอง ให้รู้แจ้งมากขึ้นเรื่อย ๆ แล้วก็จงมีความสุข รู้สึกขอบคุณ ขอบคุณพระเจ้า ขอบคุณเหล่าอาจารย์ และพุทธะทั้งหมดที่อวยพรให้คุณ และช่วยให้คุณมี การนั่งสมาธิทางลัดในชีวิตคุณ พระพรของพวกท่านปกป้องคุณ และคุณจึงสามารถบำเพ็ญ แล้วอวยพรตัวเองได้ด้วย และอวยพรให้โลกได้บ้าง ในเวลาเดียวกัน ให้รู้สึกขอบคุณเสมอ ถ่อมตนเสมอ นั่นแหละคือวิธีคุณต้องมีครู เพื่อสอนธรรมวิถีที่ถูกต้องให้คุณ และคุณต้องขยันบำเพ็ญ อย่างถูกต้อง เท่านั้นแหละ สิ่งอื่นใดนั้น เป็นแค่เรื่องรอง คุณสวมใส่อะไร มันก็โอเค คุณไม่สวมใส่ ก็โอเค แค่อย่าโชว์มันใน ที่สาธารณะในบางประเทศ อินเดียเป็นอีกแบบ พวกเขาจะดูออกว่าเป็น ผู้บำเพ็ญปฏิบัติ ไม่ใช่ว่าใครก็สามารถเปลื้องผ้า แล้วเดิน “บลุม บลุม” อยู่บนถนน ตำรวจจะมาและ เชิญคุณไปยังที่บางแห่ง คุณรู้ว่าที่ไหน เหมือนกัน อย่างเช่น ในหลาย ๆ ประเทศทางตะวันตก พวกเขาไม่อนุญาตแบบนั้น อินเดียเป็นอีกแบบ ดังนั้นไม่ว่าคุณใส่หรือไม่ใส่อะไร ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง กับการรู้แจ้งของคุณ คุณกินกี่มื้อ ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้อง กับการรู้แจ้งของคุณ ให้บำเพ็ญ วิถีแห่งการรู้แจ้งนี้ต่อไป นั่นจึงสำคัญ และอย่าโอ้อวดเกี่ยวกับมันนั่นคือเหตุที่ส่วนใหญ่ฉันบอกผู้คน ว่าอย่าเล่าประสบการณ์ของตนเอง ให้คนข้างนอกฟัง หรือคนในครอบครัวด้วยซ้ำ แค่บางทีเป็นครั้งเป็นคราวที่ คุณเขียนเล่าในข้อความจากใจ หรือคุณทนไม่ได้ที่จะเก็บไว้ นาน ๆ ครั้ง – โอเค แต่ไม่ใช่ทุกวันหรือบ่อย ๆ ออกไปโอ้อวดผู้คน “โอ ฉันบรรลุการรู้แจ้งนั้น อาณาจักรทางจิตวิญญาณ ฉันเห็นนั่น ฉันเห็นนี่” นั่นคือเหตุที่ฉันบอกคุณว่าอย่าทำ เก็บมันไว้กับตัวเอง ฉันก็เก็บมันไว้กับตัวเอง มันมีมากมาย มากมาย เพียงแต่ถ้าบางครั้งจำเป็นจริง ๆ แล้วฉันก็จะพูดออกมาบ้าง มิฉะนั้นก็ควรเก็บเงียบไว้ดีกว่า แล้วอัตตาของคุณ จะได้ไม่พองโตเพราะคนอื่น ๆ และพวกเขาเข้าใจผิด คิดว่าคุณบรรลุถึงความเป็นพุทธะ หรือคุณเป็นอาจารย์ที่ สูงที่สุดในโลก แล้วพวกเขายกย่องสรรเสริญคุณ พวกเขาทำให้อัตตาของคุณพองโต แล้วคุณก็ถึงคราวเคราะห์ คุณก็จบกัน นั่นประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งคือ คนอื่น ๆ อาจคิดว่าคุณโกหก หรือพวกเขาอาจอิจฉาคุณ และพวกเขาจะพยายาม ทำร้ายคุณด้วยวิธีต่าง ๆ นั่นคือเหตุที่ชะตาของผู้เป็นอาจารย์ อาจารย์ที่แท้จริงนั้น มันบางมาก ๆถ้าพระเยซูไม่ออกมาสอนผู้คน แบบสาธารณะ แล้วพระองค์ ก็คงไม่ต้องสิ้นพระชนม์ บนไม้กางเขน ถ้าพระพุทธเจ้า ไม่ออกมาเป็นอาจารย์ต่อสาธารณชน ด้วยความเมตตา พระองค์ก็คงไม่ถูกทำร้าย หลายต่อหลายครั้ง สูญเสียนิ้วเท้า หรือหิวอยู่สามเดือน ในครั้งนั้น แบบนั้น และอาจารย์ท่านอื่น ๆ คุณเอ่ยชื่อพวกท่าน คุณอ่านประวัติของพวกท่าน พวกท่านทนทุกข์ไม่รู้จบ ถูกยาพิษ ทอดทั้งเป็น ถูกแขวนคอ หรือตัดศีรษะ สารพัดอย่าง ที่เกิดขึ้นก่อนนี้กับอาจารย์ท่านไหน ๆ เพียงเพราะว่าความเมตตา ท่านจึงออกมา และสอนสาธารณชน นั่นคือเหตุที่พวกท่านต้อง แบกรับผลเหล่านี้ทั้งหมดที่ตามมา ทุกข์ทรมานมากนั่นคือเหตุผลที่เก็บมันไว้กับตัวเอง ถ้าคุณมีปัญญาเหมือนพระพุทธเจ้า แล้วคุณก็คือพุทธะ ถ้าคุณมีพลัง เหมือนกับพระพุทธเจ้า และสามารถทำให้คนอื่น ๆ หลุดพ้น แล้วคุณก็คือพุทธะ มิฉะนั้นแล้วไม่สำคัญว่าคุณทำอะไร คุณก็ไม่ใช่พุทธะ จำไว้ เผื่อว่าฉัน ไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป เพื่อเตือนคุณ โปรดจดจำไว้ ถ่อมตน เงียบ บำเพ็ญอย่างพากเพียรและคุณบางคนที่ อยากเป็นพระอีกในกลุ่มของเรา ฉันบอกคุณมานานแล้วว่า เราไม่รับ พระหรือแม่ชีอีกแล้ว ไม่จำเป็น คุณเพียงแค่มีอุดมการณ์สูงส่ง และแรงบันดาลใจในใจคุณ และมีชีวิตในโลกต่อไป และพยายามเผยแพร่สัจธรรม พยายามกระตุ้นผู้คน ให้ใช้ชีวิตที่ เมตตา มีคุณธรรม นั่นก็เป็นพระอยู่แล้ว แม้ว่าคุณ อยู่ในชุมชนพระสงฆ์ แต่คุณไม่ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ ต่อโลก ช่วยยกระดับจิตวิญญาณ ของผู้คน และช่วยพวกเขา ค้นหาการหลุดพ้น แล้วคุณก็ไม่ใช่พระเลย จีวรไม่ได้ทำให้คุณเป็นพระและเผื่อว่าคุณไม่รู้ เราเคยมีพระ 500 กว่าคน ในอาศรมของฉัน แล้วจำนวนค่อย ๆ ลดลงเรื่อย ๆ เพราะว่า อาจจะไม่เหมาะกับบางคน และสิ่งที่ไม่เหมาะที่สุดคือ พวกเขามีปัญหาเรื่องเพศ มันไม่ใช่เพราะคุณเป็นเกย์ หรือคุณเป็นเลสเบี้ยน แล้วคุณบำเพ็ญด้านจิตวิญญาณไม่ได้ มันไม่ใช่อย่างนั้น มันเพียงแต่ว่า ในชุมชนของพระ เราอยู่ใกล้ชิดกันมาก ในกรณีของฉัน เรามีภูเขาลูกหนึ่ง สำหรับพระ และภูเขาอีกลูกสำหรับฉันและแม่ชี มันเป็นอย่างนั้น แต่ก็นั่นแหละ ภายในชุมชนของแม่ชี มันมีความยุ่งยาก มันเกิดขึ้น ปัญหาบางอย่างเกิดขึ้น ดังนั้นต่อมาเราต้องแยก พระและแม่ชีที่แท้จริง พวกเขาอยู่ ส่วนที่เหลือนั้น ไปบำเพ็ญต่อที่บ้านเพราะว่าถ้าพวกเขาเป็นเลสเบี้ยน และเป็นแม่ชี – เวลานั้นเรา ต้องนอนแบบสองคน ในเต็นท์เดียวกันบางครั้ง – แล้วมันก็ไม่สะดวกนัก นั่นคือเหตุผลที่ถ้าคุณอยากรู้ มีศีลหนึ่งข้อซึ่งเป็นกฎระเบียบ ของพระสงฆ์ทางพุทธ คือพวกเขาจะถามคุณว่า คุณเป็นหรือเปล่า เช่น เป็นรักร่วมเพศ เพราะถ้าคุณเป็น แล้วคุณก็อยู่ในคณะสงฆ์นี้ไม่ได้ ภายใต้การสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ในเวลานั้น และปัจจุบันนี้ในยุคสมัยใหม่ มันยังเหมือนเดิม พวกเขายังต้องมีศีลข้อนั้น ไม่ใช่ว่าพระพุทธเจ้า มีจิตแบ่งแยก แต่เพราะสถานการณ์ มันไม่สะดวก ถ้าผู้ชาย เป็นรักร่วมเพศ นอนอยู่กับ พระสงฆ์อื่น ๆ ที่เป็นชาย ผู้ชายปกติ แล้วมันก็จะยุ่งยาก มันเป็นอย่างนั้นดังนั้น เผื่อว่าคุณคิด อยากเป็นพระ แม่ชี ในกลุ่มของฉัน เราไม่ต้องการแล้ว ประการที่สองถ้าคุณ อยากเป็นพระในชุมชนอื่น ของพุทธศาสนา โปรดคิดทบทวน และเช็คดูตัวเอง เพราะบางครั้งมันไม่ใช่ว่า พระสงฆ์หรือแม่ชีนั้น ๆ โกหกเรื่องเพศของตนเอง หรืออะไรก็ตาม มันเพียงแต่ว่าบางครั้ง พวกเขาไม่รู้ตัวมาก่อน จนกระทั่งพวกเขาเข้ามา และเรื่องต่าง ๆ ก็เกิดขึ้น ดังนั้นคุณต้องตรวจดูให้ดี ตรวจดูตัวเองให้ดี และอย่าชี้นิ้ว ไปที่คนอื่น อันดับแรกให้ชี้ที่ ตัวคุณเองก่อนเพื่อ ตรวจดูทุกอย่างเกี่ยวกับคุณ อย่าไปตรวจดูคนอื่น
