ارزش والای زن بودن، قسمت ۱۴ از ۲۰

او)شاکیامونی بودا)، از ازل بودا بوده است. در طی ایئون ها، ایئون ها طی اعصار و دوره‌های بی‌شماری از بسیاری زمین‌ها، بهشت‌ها، ویران‌شده، بازسازی‌شده - او برای مدت‌ها بودا بوده است. آن‌قدر طولانی که هرگز نمی‌توانید حساب کنید. به این می‌گویند چندین و چند ایئون. همین امر درباره مایتریا بودا و بسیاری از بوداهای دیگر صادق است. البته ممکن است یک انسان هم بودا شود.

و ببینید، مثلا راهب گوانگ چین، او ۶۰۰ سال قبل از آخرین زندگی‌اش روی زمین، از سرزمین آمیتابا بودا پایین آمد، و معلمش هنوز در سرزمین آمیتابا بودا بود، اما او برای ۶۰۰ سال به وجود انسانی آمد. احتمالاً چون می‌خواست به برخی انسان‌ها در دنیا کمک کند، که اگر این کار را نمی‌کرد، ممکن بود آنها به جهنم یا موجودیت بسیار پستی سقوط کنند. و حتی آن زمان طی آن ۶۰۰ سال، او اعمال بد زیادی انجام داد، طوری که حتی به قلمرو حیوانات تبعید شد و به یک شخص- حیوان تبدیل شد. او خودش این را به مردم گفت و این در کتابش نوشته شده است.

بنابراین، این‌طور نیست که شما یک بودا باشید و به دنیا پایین بیایید، وارد جهان انسانی شوید و همچنان مقام بودا را حفظ کنید و همه شما را به‌عنوان یک بودا ببینند، شما را بپرستند، به شما پیشکش بدهند و شما را بشناسند و قبول داشته باشند که شما یک بودا هستید. این‌طور نیست. حتی وقتی، بودا برای آخرین بار در چرخه بودا بودنش آمد مردم هنوز می‌خواستند او را بکشند. حتی پسرعموی خودش، که او هم راهب بود، و شاگرد او بود، شاگرد بودا بود، بارها می‌خواست او را بکشد و او را تحقیر می‌‌کرد، به او تهمت می‌زد و انواع کارها علیه او انجام می‌داد. بنابراین، شما نمی‌توانید خیلی مطمئن باشید که، مثلا، بسیارخب، من یک راهب هستم، من یک کشیش هستم، من یک راهبه هستم، من هر روز نام بودا را ذکر می‌گویم، و غذای وگان می‌خورم و هر روز سوترا می‌خوانم، روی یک تکنیک تنفس یا تکنیک ذکر بودا یا هر چه که هست، مدیتیشن می‌کنم و سپس به سرزمین بودا می‌روم. نه لزوماً اینطور نیست. خواهش می‌کنم، مگر اینکه یک بودا باشید، وگرنه رهایی از این دنیا پس‌از ورود به آن بسیار دشوار است، بنابراین بسیار بسیار کوشا باشید.

ای راهبان و راهبه‌ها، من این‌ها را به شما با تمام عشق و احترامم به آرمانتان می‌گویم. شما پیش از اینکه رهبانیت را شروع کنید، آرمان‌هایی داشتید - می‌خواستید یک شخص مقدس باشید، از بودا پیروی کنید و برای کمک به موجودات دیگر کارهایی را انجام دهید. اما در این حین، ممکن است برخی از شما با شرایط سخت دنیا یا اوضاع سیاسی یا تمجید بیش از حد پیروان‌ گمراه شوید و آنها شما را بالا ببرند و شما به‌نوعی شکست بخورید. اما شما همیشه می‌توانید به آرمان اصیل و شریفتان بازگردید و یک راهب خوب شوید. فقط به یاد داشته باشید، به درون بروید، همیشه خودتان را بررسی کنید، خودتان را نقد کنید، نه هیچ‌کس دیگر. به‌ویژه من را. اگر این کار را کنید، کارمای بسیار بدی خواهید داشت. من از شما نمی‌ترسم. من نیازی به تمجید یا عبادت یا حتی پذیرش از طرف شما ندارم. من به آن نیازی ندارم. من هیچ چیزی در این دنیا نیاز ندارم، فقط اینکه برای شما نگرانم.

ما دوباره درباره بیرون رفتن برای گرفتن صدقات صحبت می‌کنیم. اگر راه خودتان را می‌شناسید و روستاییان شما را می‌شناسند و آنها می‌خواهند به شما پیشکشی بدهند و آن مسافت کوتاه باشد و بعد به معبدتان بازگردید، این هم قابل قبول است.

شاید اوکی باشد اگر آنرا دوست دارید و توانایی آن را دارید و این کار مشکلی برای راهبان دیگر ایجاد نکند. چون اگر این کار را کنید و اگر اکثر افراد کشورتان یا منطقه‌تان راهبان ماهایانا باشند، به این معنی که فقط غذاهای وگان می‌خورند، یا اقلاً گیاهخوار هستند، یعنی تخم‌مرغ می‌خورند، شیر می‌نوشند و پنیر و غیره می‌خورند، آنگاه افراد دیگر یا برخی افراطی‌ها شما را زیادی باشکوه خواهند کرد و شما را روی سکویی قرار می‌دهند که دیگر هرگز نمی‌توانید دوباره از آن پایین بیایید. آنها شما را مانند یک بودای زنده خواهند دید، و این را در اینترنت پخش می‌کنند و هر کسی که باور ندارد شما یک بودا هستید را تحت فشار قرار می‌دهند، حتی اگر شما هنوز یک بودا نباشید. و شما نمی‌توانید به آنها چیزی بگویید، اما کم‌کم ممکن است فکر کنید که ضرری ندارد، و سپس احساس غرور کنید که مردم به شما اعتماد دارند و هر جا که شما بروید، به شما پیشکشی می‌دهند و این چیزها.

سپس برخی پیروان، برخی متعصبان، به راهبان دیگر که دو، سه بار در روز غذا می‌خورند و در معبد زندگی می‌کنند، نگاه تحقیرآمیز خواهند داشت، اما آنها هم آسیبی نمی‌زنند. آنها هم هر روز نام بوداها را ذکر می‌گویند. سوتراها را می‌خوانند. و از پیروانشان مراقبت می‌کنند. وقتی پیروانشان مریض می‌شوند، نزدشان می‌روند. وقتی آنها مشکل دارند، نزدشان می‌روند و غیره. بنابراین، آنها هم در حال انجام کار هستند و معبد را برای پیروان تمیز نگه می‌دارند تا آنها بیایند مدیتیشن کنند، اعتکاف کنند و جایی برای پناه گرفتن داشته باشند زمانی که وقت آزاد دارند یا در مشکل هستند. یا حتی یک الگویی باشند تا سایر افراد راهب یا راهبه شوند و سنت مقدس شریف بودایی را ادامه دهند. آنها هم وظایف خودشان را انجام می‌دهند. و وقتی مردم بیمار هستند، پیش آنها می‌روند و برایشان دعا می‌کنند و سوتراها را برایشان می‌خوانند. و وقتی آنها یا بستگانشان می‌میرند، نزدشان می‌روند و برایشان دعا می‌کنند.

آنها هم کارهایی انجام می‌دهند و حتی اگر چنین کاری ‌کنند و فقط دو یا سه وعده غذا در روز بگیرند، و دو سه تا ردای راهبی برای پوشیدن بگیرند، پس خیلی بد نیستند، چون انسان‌ها همیشه به کسی نیاز دارند که به آنها تکیه کنند، مشکلاتشان را به او بگویند و به آنها کمک کنند تا برایشان دعا کنند قبل از اینکه بمیرند یا وقتی بیمار هستند یا وقتی بستگان و عزیزانشان می‌میرند. آنها به تمام این تسلی‌ها نیاز دارند. و همچنین باید به آنها یادآوری شود که باید کارهای خوبی انجام دهند- وگان شوند، کارهای خوب انجام دهند و به دیگران کمک کنند. راهبان به آنها یادآوری می‌کنند که این کارها را انجام دهند. پس این‌طور نیست که آنها فقط به‌دلیل خالی‌بودن شکم، غذا بخورند. آنها هم کاری انجام می‌دهند تا از نظر روانی، ذهنی و جسمی به جامعه کمک کنند. پس این‌طور نیست که آنها از شما بدتر باشند یا چنین چیزی، اما بعضی افراد که آن‌طور عمیقاً درک نمی‌کنند، فکر می‌کنند که راهبانی که دو یا سه وعده غذا می‌خورند و کمی چاق می‌شوند، یا از خانه بیرون نمی‌روند و گدایی نمی‌کنند، راهبان بدی هستند. این‌طور نیست. نه، نه، نه. غذا خوردن یا نخوردن، بوداییت شما را تعیین نمی‌کند.

و بدترین حالت این است که مردم با ستایش شان، شما را تا آسمان بالا ببرند وقتی که شایسته آن نیستید، آنگاه اجر شما میرود و میرود و میرود. و یا به‌زودی رهبانیت را ترک می‌کنید، یا مجذوب زن یا مردی می‌شوید، یا بسیار مریض می‌شوید، یا هر اتفاق دیگری ممکن است برایتان بیفتد. اگر شما یکی از بستگان مایا باشید، احتمالاً لازم نیست نگران این موضوع باشید، چون شما این کار را برای بودا یا برای مردم انجام نمی‌دهید. شما این کار را برای تخریب بودیسم انجام می‌دهید. آن هم اتفاق افتاد، چون مارا به بودا گفت و باعث شد بودا اشک بریزد اینکه در عصر پایان دارما، مانند زمان حال ما، او خواهد آمد و حتی در کاسه بودا مدفوع خواهد کرد و آئین بودایی را تخریب خواهد کرد بواسطه فرستادن فرزندانش برای تبدیل‌شدن به راهب و موعظه علیه بودا وعلیه آئین بودایی واقعی.

بنابراین ممکن است اتفاق بیفتد. نکته اصلی این است که شما نباید باعث جدایی بین راهب‌ها و راهب‌ها، بین راهبه‌ها و راهبه‌ها شوید، گویی که شما از آنها بهتر هستید. آن هم برای شما کارمای خیلی بدی خواهد داشت.

در زمان بودا، داشتن یک معبد و ماندن در یک مکان برای دریافت پیشکشی سخت بود. اما امروزه خیلی آسان است. شما اینترنت دارید، حتی می‌توانید به صورت آنلاین موعظه کنید. و ماندن در یک معبد برای شما امن‌تر است. شما باید از بدن خود مراقبت کنید چون این بدن یک معبد بوداست. زیرا فطرت بودا در درون شماست. به گفته مسیحیت، خداوند در درون شما ساکن است. خداوند، فطرت بودا- یک معنی دارند. اگر خوب روشن‌ضمیر شده اید، آن را به‌وضوح می‌فهمید، انگار که خورشید را مقابلتان می‌بینید.

اگر روشن‌ضمیر نیستید، خب، پس هنوز فکر می‌کنید که آئین بودایی بهتر از مسیحیت است. و برخی از مردم هنوز به مسیح و به بودا افتراء می‌زنند، چون در دین آنها نیستند. اما این‌ به‌دلیل جهل آنهاست. اما اگر شما راهب، راهبه‌ و کشیش‌هستید؛ باید حداقل مقداری روشن‌ضمیر شده باشید، شاید روشن‌ضمیری سطح پایین. اما این سرمایه شماست. شما باید بر سرمایه‌گذاری روی آن ادامه دهید، با زمان خود، صداقت خود و تعهد خالص خود. سپس دائم بیشتر و بیشتر، روشن‌ضمیر خواهید شد. بودا را که به شما کمک میکند، ستایش کنید. خدا را ستایش کنید که شما را تغذیه میکند، حمایت می‌کند و یاریتان می‌کند.

حتی راهبان نیز تقدیر خود را دارند، مثلا اینکه چه کاری باید انجام دهند. برای همین است که برخی از راهبان نمی‌توانند یک راهب واقعی باشند، یا بعداز مدتی متوقف میشوند، زیرا این سرنوشت آنها نیست، حتی اگر واقعاً می‌خواهند یک راهب باشند. در تایلند، راهبان موقت دارند. آن هم بسیار مناسب و بسیار خوب است. بعضی از افراد می‌خواهند به مدت یک هفته برای کسب اجر معنوی برای بعضی از اعضای خانواده‌شان راهب شوند، یا بعضی بمدت یک ماه، دو ماه، سه ماه یا یک سال، و غیره راهب می‌شوند. آنگاه لازم نیست شما کل عمرتان راهب باشید. مردم این کار را در تایلند انجام می‌دهند، بسیاری از آنها این کار را انجام می‌دهند. و اگر مسیر دیگری را برگزینید، مسیر صدقه‌گرفتن در هنگام راه‌رفتن، این یک نوع دیگر از راهب بودن است - به آن "هینایانا" می‌گویند، یا آن را "سبک راهب بودایی اولیه" می‌نامند.

اما همان‌طور که قبلاً گفتم، من واقعاً نمی‌خواهم کسی را برنجانم. من فقط چیزی را که می‌دانم می‌گویم. چیزی که من می‌دانم شاید آن چیزی نباشد که شما فکر می‌کنید می‌دانید، یا چیزی که فکر می‌کنید درست است. اما من فقط حقیقت را به شما می‌گویم، نه بیشتر. این به شما بستگی دارد. من هم غالباً به راهبان پیشکش می‌دهم. فرقی نمی‌گذارم میان راهب یا کشیش‌هایی که گوشتِ اشخاص-حیوان می‌خوردند، با کشیش و راهب‌هایی که گوشتِ اشخاص-حیوان نمی‌خوردند. اما برای خودتان، اگر برای صدقه‌گرفتن، بیرون می‌روید، باید... اگر در نزدیکی شهر یا روستای خود بمانید، مردم می‌دانند چه زمانی بیرون می‌آیید، چه زمانی با کاسه‌تان برای صدقه گرفتن می‌روید. بعد در خیابان صف می‌کشند و به شما غذا می‌دهند. هرکسی چیزی متفاوت می‌دهد. و سپس شما به خانه می‌روید و احتمالا آنها را بایکدیگر می‌خورید یا فقط هر چیزی در کاسه شماست می‌خورید، بستگی دارد. شاید به سنت بستگی داشته باشد، اما اکثراً هر چه در کاسه خودشان داده می‌شود می‌خورند، همین. خب، اگر مردم را خیلی خوب می‌شناسید، می‌توانید به آنها بگویید: «لطفاً فقط غذاهای وگان بدهید.» زیرا به‌عنوان یک راهب، شما شفقت دارید. برای همین است که می‌خواهید راهب شوید.

Photo Caption: باهم بودن، زندگی را بسیار زیبا میکند

دانلود عکس