รายละเอียด
ดาวน์โหลด Docx
อ่านเพิ่มเติม
การพลัดพรากจากกันทุกครั้งย่อม นำมาซึ่งความทุกข์ทรมานแสนสาหัส การจากไปครั้งใด แม้จะ เป็นการหลุดพ้นจากการเกิดใหม่ ก็ยังมิอาจหยุดยั้งความรัก และความปรารถนา ของผู้ที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังได้"นักบุญผู้ศักดิ์สิทธิ์ ได้กลับสวรรค์แล้ว ป่าดอกไม้คร่ำครวญ ในสายลมฤดูใบไม้ร่วง ท่านจากไป อย่างเบาสบายดุจขนนก จากโลกนี้ไป พร้อมทั้งรูปร่างและมายาภาพ”ในบทกวีเรื่อง “ซาโยนาระ” ท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ ได้พาดพิงถึงนามปากกา ของอาจารย์ ติช หมาน ซ๋าก ที่เคารพยิ่ง หรือที่รู้จักกันในนามกวี เหวียนคง ในบทกวีเรื่อง “ละทิ้งโลกนี้ ไปพร้อมทั้งรูปร่างและมายา”ท่านได้ออกจากสถานที่ ชั่วคราวนี้ เพื่อกลับสู่ อ้อมอกของพระผู้ทรงเมตตาเสมอ การพรากจากกันย่อมนำ ความโศกเศร้ามาสู่ผู้ที่ยังอยู่ข้างหลัง อย่างไรก็ตาม การจากไปของผู้ที่ใช้ชีวิต เพื่อสัจธรรม และโลกจะเป็นตัวอย่างอันโดดเด่น แก่คนรุ่นต่อไป อย่างมิต้องสงสัย บทกวีนี้สะท้อนให้เห็นถึง หัวใจที่เปี่ยมด้วยความรัก ของท่านอนุตราจารย์ชิงไห่ อุทิศอย่างเคารพ แด่อาจารย์เซน หมาน ซ๋าก และแสดงถึงความเชื่อมั่นร่วมกัน ระหว่างจิตวิญญาณสองท่าน ที่มีอุดมคติเดียวกัน ในการช่วยเหลือสรรพสัตว์ และการรับใช้โลก เพื่อรำลึกถึงท่านที่เคารพยิ่ง ท่านติช หมาน ซ๋าก นักบุญผู้ศักดิ์สิทธิ์ กลับสู่สวรรค์ ป่าดอกไม้คร่ำครวญ ในสายลมฤดูใบไม้ร่วง ท่านจากไป “อย่างเบาสบายดุจขนนก” จากโลกนี้ไป พร้อมทั้งมายาภาพทั้งหลาย รำลึกถึงจิตใจอันแสนดี โอบกอดและใจกว้างของคุณ และเอื้อเฟื้อของท่าน ที่เคยไปต่างแดน โดยไร้กังวล! พระสูตรที่สวดท่องนั้น ยังคงมีกลิ่นหอมฟุ้งทั่วอากาศ แต่จีวรสีเหลืองที่พลิ้วไสวตามสายลม ไม่มีอีกต่อไปแล้ว! ตอนนี้ที่ท่านจากไปแล้ว ดอกไม้ก็ถอดถอนสีอันสดใสของมัน วิหารแห่งเก่าที่สะท้อนเงาเงียบงัน โค้งคำนับ ท่านได้ไปร่วมเป็นตัวตนที่แท้จริง อาณาจักรอันล้ำค่า ที่อุทุมพรได้ปรากฏออกมา จากจิตใจที่เสียสละด้วยความต้องการในแต่ละวัน ที่ต้องปฏิบัติตาม ภาระหน้าที่ทางศีลธรรมที่ต้องปฏิบัติ มาตรฐานทางสังคมที่ต้องปฏิบัติตาม และคนที่รักที่ต้องเอาใจ ชีวิตจึงอาจรู้สึกท้าทายมาก ในบางครั้ง และเมื่อเกิดภัยพิบัติ และความอยุติธรรมรุมเร้า คุณมากขึ้นไปอีก คุณจะทนไม่ไหวอีกต่อไป แล้วคุณจะกรีดร้องออกมาดัง ๆ คุณจะอยากวิ่งหนี จากทุกสิ่ง และหวังว่า จะได้พบกับโลกที่สงบสุข ไร้กังวล และมีความสุขในที่สุด “ฉันไม่สามารถใช้ชีวิตอยู่ใน โลกที่ถูกจำกัดนี้ ที่ซึ่งผู้คนจับจองและควบคุมได้! ฉันอยากก้าวข้ามและอยู่เหนือ พันธนาการและขีดจำกัดเหล่านี้! ฉันต้องสูดอากาศ ที่หอมกรุ่นจากสวรรค์”ฉันมิอาจอาศัยอยู่ในโลกที่ถูกจำกัดนี้ ที่ซึ่งผู้คนคว้าและควบคุม! ฉันอยาก ไปให้เหนือและเหนือกว่าพันธนาการ และขีดจำกัดเหล่านี้ทั้งหมด! ฉันจะได้สูดอากาศ อันหอมกรุ่นจากสวรรค์ ฉันจะต้องไปที่ ที่สายลมอ่อนพัดเอื่อย ๆปล่อยให้ฉันมีชีวิตอยู่ ปล่อยให้ฉันเติบโต ปล่อยให้ฉัน เป็นฉัน! แม้จะแตกต่างเพียงใด แม้จะดูแปลกเพียงใด ก็ตาม สำหรับคุณ แต่ชีวิตของฉันเป็นของฉัน ฉันจะดำเนินชีวิต ตามที่ฉันพอใจ!หากคุณไม่อาจมอบของขวัญสันติสุข อย่าก่อให้เกิดคลื่นลมพายุ ปล่อยให้ฉันเป็นอิสระ! ฉันจะบินไปกับนก ฉันจะขึ้นไปกับพระอาทิตย์ ฉันจะฝันบนพื้นผิว ของดวงจันทร์ และฉันจะเขียนบทกวี ให้กับกลีบของกล้วยไม้ป่าฉันจะร้องเพลงท่ามกลางสายฝน อันเย็นสบายในวันแรกของคิมหันต์ ฉันจะปีนต้นไม้ในป่า และล่องลอย ไปบนคลื่นของมหาสมุทรอันยิ่งใหญ่ ฉันจะวาดใบหญ้าอันอ่อนนุ่ม ในวสันต์ฤดู! ฉันจะสนุกสนานกับผีเสื้อในทุ่ง ด้วยเท้าเปล่า ฉันจะเล่นซ่อนหา กับปลาในแม่น้ำ ฉันจะร้องเพลงพื้นบ้าน ในช่วงดึกของฤดูใบไม้ร่วงอันสดชื่นฉันจะเดินเล่น ในเส้นทางป่าอันเป็นมิตร! ฉันจะเพลิดเพลินกับ ผลไม้สุกฉ่ำจากสวน พวกมันจะร่วง จากต้นเพื่อฉันเอง! ฉันจะใช้ชีวิตเบ่งบาน ด้วยความผาสุกและความสุข ละทิ้งความอยุติธรรม และการใส่ร้ายทั้งหมด! ฉันจะทำสิ่งที่ คุณมองว่า โง่เขลาและบ้า แต่ฉันก็ชอบมันมาก ๆ !ปล่อยฉันไป ปล่อยให้ฉันหายใจ! โอ้ สวรรค์ โอ้ พระเจ้า โปรดฟังฉัน! โอ้ เทวดาทั้งหลาย โปรดยกฉันขึ้นเถิด!ชีวิตเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ในความเป็นจริงทั้งหมด เราทำได้เพียงแต่ฝัน ที่จะปลอบโยนจิตใจ ที่ผ่านพ้นท้องฟ้าที่พายุ และความทรงจำที่เลือนลาง “เมื่อคืนฉันฝันว่า ได้ทิ้งฝุ่นละอองแห่งชีวิตไว้เบื้องหลัง ก้าวเท้าอย่างเบาสบายสู่สวรรค์ ไร้กังวลสักครั้ง” จากความลึกซึ้งของภาพลวงตา ได้รับการปลดปล่อยจากพันธนาการ ของชีวิตเพื่อกลับคืนสู่ความเบาสบาย ของเมฆและสายลมที่ไร้กังวลเมื่อคืนนี้ฉันฝันถึง ผ้าปูที่นอนและหมอนที่แสนสบาย ดั่งกลิ่นหอมของไม้จันทน์ ที่ลอยฟุ้งในอากาศ เวลาที่เรายังอยู่ด้วยกัน เป็นช่วงเวลาที่ซึ้งใจ เมื่อความรักของเรา ยังคงอยู่ตลอดไป คืนนี้ ฉันกลับถึงบ้านแล้ว ฝนตกหนักจากภูเขา ไม่หยุดหย่อน ล้อหมุนไปบนเส้นทางที่เงียบสงบ เมฆลอยนิ่งอย่างเศร้าโศก เมื่อคืนฉันฝันว่า ฉันเป็นหงส์ ทะยานสูงไปเหนือขุนเขา ดื่มน้ำในหิมะ อาบน้ำในสายรุ้ง รู้สึกอิสระอีกครั้งแล้วที่รักของฉัน! ที่รักของฉัน! แม่น้ำไหลอย่างไม่หยุดยั้ง... ฝันในยามค่ำคืน! คืนนี้ ฉันกลับถึงบ้านแล้ว ฝนตกหนักจากภูเขา ไม่หยุดหย่อน ล้อหมุนไป บนเส้นทางที่เงียบสงบ เมฆลอยนิ่งอย่างเศร้าโศก... ฝันในยามค่ำคืนโลกนี้เป็นเพียงโรงแรม ที่เราพักอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ขอให้เรารีบเร่งไปสู่สถานที่แห่งความ สงบสุขนิรันดร์ภายในวิญญาณของเรา ในอ้อมกอดอันเปี่ยมด้วยความรักของ พระบิดาผู้ทรงเมตตากรุณา และพระมารดาผู้ทรงเมตตา ไป ไป ไป ไปสู่พระบิดา ไป ไป ไป ไป ไปสู่ดินแดนไกล ไป ไป ไป ไปสู่ภราดา ไป ไป ไป ไปสู่บ้านด้วยกัน... บ้านที่แท้จริงของเราคือสวรรค์ซึ่งเป็น อาณาจักรแห่งความกลมกลืนที่ยั่งยืนไป ไป ไป ไปสู่อนาคต ไป ไป ไป ไปสู่ดินแดนแชงกรี-ลา ไป ไป ไป ไปสู่พระมารดา ไป ไป ไป ไปสู่เหนือดวงดาวโอ้พระสิริ สันติภาพและความสามัคคี โอ้พระสิริ ความปรารถนาอันสมบูรณ์ ของมุนี โอ้พระสิริ บ้านของปรมาจารย์ โอ้พระสิริ พี่น้องผู้ยิ่งใหญ่ที่ชาญฉลาดสรรเสริญ สรรเสริญ สรรเสริญ โอ้ สรรเสริญเหล่าวีรบุรุษ สรรเสริญ สรรเสริญ สรรเสริญ โอ้ สรรเสริญเหล่าทูตสวรรค์ไป ไป ไป ไปสู่พระบิดา ไป ไป ไป ไป ไปสู่ดินแดนไกล ไป ไป ไป ไปสู่ภราดา ไป ไป ไป ไปสู่บ้านด้วยกัน...
